|
||||||||
|
“De helft van de vertelde dingen moet je zelf, met ervaringen verder aanvullen…” DeWolff is een 3-koppige psychedelische blues/rockband uit Geleen, een stad in het Diepe Zuiden van Nederlands-Limburg. DeWolff werd in 2007 opgericht met Pablo van de Poel als zanger/gitarist, met zijn broer Luka achter de drums en met Robin Piso als de Hammond-orgelman. De band noemt zich naar het personage Winston “The Wolf” Wolfe, gespeeld door Harvey Keitel in Quentin Tarantino’s briljante film “Pulp Fiction” uit 1994. Keitel speelt “the man who solves problems”. In 2019 kreeg de band een Edison (Dutch Grammy) Award in de categorie “Best Rock” en in 2020 een Buma Award “Best Sync”. In het voorbije jaar openden ze voor de Amerikaanse rockbands Toto (Los Angeles) en The Black Crowes (Atlanta) tijdens hun Europese tour. Hun zevende studio album, ‘Tascam Tapes’ verscheen aanvang 2020 bij Mascot Records. Het is genoemd naar de analoge Tascam-viersporen bandrecorder waarop de nummers “on the road” op cassettes opgenomen werden. Na hun 2de live album ‘Live & Outta Sight II’ (de opvolger van het 2015-album) dat opgenomen werd tijdens hun DeWolffest tour in Tivoli (Utrecht) -in Luxor Live (Arnhem), in Paard van Troje (Den Haag) en in de EM2 (Groningen)- verscheen er in 2020 hun derde live album, ‘DeWolff & Metropole Orkest – Live @ Royal Theatre Carré Amsterdam’. De opnames gebeurden tijdens de versoepelingen van de coronamaatregelen voor een beperkt aantal bezoekers. Er werden toen ook nummers gespeeld van ‘Wolffpack’, een studio album dat begin 2021 uitkwam. Gezien (wat ze zelf omschrijven als) de “mindere” omstandigheden waarin de twee vorige studio’s opgenomen werden (‘Tascam Tapes’ was onderweg opgenomen op een cassette recorder en ‘Wollfpack’ tijdens de pandemie), had DeWolff voor hun nieuwe (hun negende) studio album, ‘Love, Death and in Between’ opnieuw de lat hoog gelegd. De opnames gebeurden in het voorjaar van 2022 in Kerwax, een analoge studio in Loguivy-Plougras, een gemeente in het Franse departement Côtes-d'Armor (Bretagne). Naast de band bestond de line-up verder uit bevriende artiesten als o.a. Levi Vis (bas), Hector Wijnbergen (piano), Kim Schulte & Diwa Meijman (achtergrondzang), Luca Simonelli (trompet), Nick Feenstra (sax), Isaac McCluskey (trombone) & Marnix Wilmink (percussie). “Het bliksem moment voor ‘Love, Death & In Between’ kwam toen zanger/gitarist Pablo Van de Poel een preek bijwoonde in de kerk van Al Green in Memphis, Tennessee. Hij was diep geraakt door de muzikale ervaring, en wilde nieuwe nummers maken die passen bij die vibe, bijna als een religieuze ervaring…” Pablo vdP liet zich voor de onderwerpen deels inspireren door romans van Amerikaanse auteurs die hij tijdens de pandemie gelezen had. Vooral “Tortilla Flat” van John Steinbeck (1902-1968) -oorspronkelijk uitgegeven in 1935, over een groep paisanos (Italiaanse Amerikanen) die tijdens de Grote Depressie de beschaving afwijzen en, die van wijn en het leven genieten- sprak hem door een citaat aan: “The good story lay in half told things which must be filled in out of the hearer's own experience…” (de lezer moet de helft van de vertelde dingen verder aanvullen vanuit de eigen ervaring). Ook de film “Licorice Pizza” (2021) van Paul Thomas Anderson was een ander schaakstuk in de samenstelling van het album: “Er gebeuren dingen in die zo willekeurig zijn, die je niet echt kunt uitleggen waar ze vandaan komen of hoe ze in het verhaal passen...”. Daarbuiten was er ook nog Al Green’s preek (het “bliksem moment”) in Memphis, TN… Pablo wou (“citaat”) “dat de teksten aanvoelden als een verhaal, maar ook als een reis op zich… Wat op “Counterfeit Love” begint als een klein verhaal over liefde op de middelbare school, explodeert in een verhaal over de godin van liefde en dood, met een vervolg op "The Queen of Space and Time", een verhaal over dezelfde god-achtige vrouwelijke figuur…”. De enige manier om bij “Rosita” te zijn, slapend of dood, is een combinatie van liefde en dood. Daar komt de albumnaam vandaan. Ik schreef “Queen of Space and Time” in een droom. Ik droomde dat ik met vrienden rond een gezellig kampvuur zat. Ik had een akoestische gitaar en ik speelde en zong een melodie. De volgende ochtend werd ik wakker, maar de akkoorden van de melodie aan het kampvuur kwamen niet overeen met wat ik in mijn droom hoorde…”. "Heart Stopping Kinda Show" kan je ook op meerdere manieren interpreteren: "Het is hoe ik het leven zie. Het leven is een hartverscheurende show. Ik schreef het met “Tortilla Flat” in mijn gedachten. Deze personages denken niet constant aan dingen, ze leven, drinken wijn en hebben prachtige momenten. In het nummer wilde ik de dingen in het leven beschrijven die mooi zijn…". De opener “Night Train”, “Heart Stopping Kinda Show” zijn met “Counterfeit Love” de nummers van de 1ste single, die al eerder verscheen om het nieuwe album te promoten. “Will o’ the Wisp” heeft een verleidelijke duisternis, terwijl nummers als de opener, “Message for My Baby” en “Wontcha Wontcha” (door de drumsolo en percussie van resp. Luka vdP & Wilmink)vrolijker zijn. “Jacky Go to Sleep” is een aangenaam, goed in de oren klinkend nummer met mooi toetsenwerk, terwijl het relaxte “Mr. Garbage Man”, “Gilded (Ruin of Love)” en “Pure Love” (door de samenzang met o.a. Wijnbergen, Schulte & Meijman) erg sfeervol zijn én, met momenten -met Sam Cook en Al Green in gedachten- héél soulvol. “DeWolff zet ons op ‘Love, Death & In Between’ aan het zoeken naar het donkere herkenbare in ons…” (ESC, Rootstime.be) Eric Schuurmans
‘LOVE, DEATH & IN BETWEEN’: tracklist: 01. Night Train* (op 1ste single*) – 02. Heart Stopping Kinda Show* - 03. Will o’ the Wisp - 04. Jacky Go to Sleep - 05. Rosita – 06. Mr. Garbage Man – 07. Counterfeit Love* – 08. Message for My Baby – 09. Gilded (Ruin of Love) – 10. Pure Love – 11. Wontcha Wontcha – 12. Queen of Space & Time | Music/Lyrics: DeWolff, w/Levi Vis (4)| Producer: DeWolff | Credits: Pablo van de Poel: zang, lead gitaar / Luka van de Poel: lead zang, drums / Robin Piso: Hammond, Wurlitzer, b-vocs & Levi Vis: bas (alle tracks), b-vocs (6) / Hector Wijnbergen: piano (behalve 3,8,10), e gitaar (7), b-vocs (9,10), 6-snarenbas (10), tamboerijn (8), Hammond (3) / Kim Schulte & Diwa Meijman: b-vocs (behalve 4,6,10) / Luca Simonelli: trompet (behalve 3,4,6,7,12), fluit (12) / Nick Feenstra: sax (behalve 3,4,6,7) / Isaac McCluskey: trombone (behalve 3,4,6,7), synthesizer (3), b-vocs (5) & Marnix Wilmink: percussie (behalve 6), 6-snarenbas (9)
|